Narciarstwo skiturowe – turystyka kwalifikowana polega na poruszanie się na nartach, które przez swoja konstrukcję wiązań i zakładanie fok na ślizg umożliwiają podchodzenie na nartach tylko i wyłącznie po trasach i nartostradach wytyczonych.
Narciarstwo wysokogórskie potocznie nazywane skialpinizmem – wyższa forma turystyki kwalifikowanej, gdzie osoba porusza się nie tylko wyznaczonymi szlakami ale też w terenie poza szlakami (eksponowanym: żleby, granie, itp.) i niejednokrotnie stosuje sprzęt i metody wykorzystywane we wspinaczce zimowej.
Podstawowy sprzęt potrzebny do poruszania się:
- narty podobne do zjazdowych tylko lżejsze i posiadające możliwość zaczepienia fok;
- foki dawniej z naturalnej foczej skóry, dzisiaj z włókien syntetycznych pas który zakłada się (klei) do ślizgów nart. Podczas podejścia „włoski” z których zbudowane są foki „stają na sztorc”, nie pozwalając narcie na zsuwanie się;
- kije teleskopowe;
- wiązania umożliwiają przy podchodzeniu podnoszeniu z całą szyną buta, przy zjeździe zaś pozwalając na zablokowanie pięty (stając się pełnoprawnymi wiązaniami zjazdowymi) i zjazd;
- buty w swojej konstrukcji posiadają w odróżnieniu od zjazdowych ruchomą cholewkę przy podchodzeniu, a przy zjeździe blokadę.